İlham verici sürdürülebilirlik hikayeleri

Sürdürülebilir yaşama geçerken attığınız ilk adım neydi?

Ben bu soruyu, uzun süredir bu alanda içerik üreten arkadaşlarıma sordum. Aldığım yanıtlar hem çok içtendi hem de bana bir şey hatırlattı:

Her dönüşüm, minicik bir adımla başlıyor.

Bir fincan, bir kitap, bir “olmasa da olur” fark edişiyle…

Sürdürülebilir yaşama geçerken attığınız ilk adım neydi?

İşte arkadaşlarımın ilk adımları:

Ahmet diyor ki “Moda sektörü doğayı en çok kirleten alanlardan biri. İhtiyacım olmadan giysi almıyorum.” Ahmet’in alışverişte kendine sorduğu tek soru, “Gerçekten buna ihtiyacım var mı?”

Bige, kızının babasına geri dönüşüm eğitimi verdiği günü gülerek anlatıyor. Onun da ilk adımı kafelerde karton bardağı bırakmak olmuş. 

Cem, “satın almama” fikrini hayatına oturtanlardan. “Olmasa da olur.” Bazen bu cümle en sürdürülebilir karar oluyor gerçekten de.

Esra, evde geri dönüşüm için sabit bir alan yaratmış. Kızı da küçük yaşlardan beri bu düzenin bir parçası.

Funda’nın mesajı çok net: “Toplu taşıma, deneyim hediyesi, kısa duş.” Üç küçük değişiklik hayatını daha sürdürülebilir yaparken büyük farklar yaratabiliyor.

Gülsüm benim için çok önemli bir  #kahvemtermosta gönüllüsü. Zamanının büyük bir kısmını, enerjisini, sesini bu harekete ayırıyor 2 yıldır. 

Kemal şakayla karışık diyor ki “Geri dönüşüm neredeyse takıntı oldu. Cam, plastik, kağıt… Çöpe atamıyoruz artık.”

Şükran, sürdürülebilir yaşama kıyafetleri paylaşmakla başlamış. Mahallenin muhtarının kurduğu bir WhatsApp grubu sayesinde yeni insanlar tanımış. Sonra kitaplar paylaşılmış. Şimdi devam eden bir takas grupları var.

Zeynep'in küçüklüğünden beri “boşa akan su”ya bile tahammülü yok.

Ve bir de şunu söylüyor:

“Senin paylaşımlarından çok ilham alıyorum.”

Ben de onların bu güzel adımlarından ilham aldım. Belki siz de bir tanesinde kendinizi bulursunuz.

Peki ya siz? Sürdürülebilir yaşama geçerken attığınız ilk adım neydi?

Yorumlara yazarsanız, bu ilham zincirini birlikte büyütebiliriz.